Het verhaal “Inkel reis” is een “in memoriam” naar aanleiding van het overlijden van Thea Hoenen.
Heemkring Heel | Door Wim Coolen
7 december 2025
In memoriam
Op zondag 30 november overleed Thea Hoenen. Thea stond mede aan het begin van Heemkring Heel en was de afgelopen jaren een betrokken en gewaardeerd werkgroeplid.
Club van 7
Heemkring Heel is ooit, 6 jaar geleden, begonnen als een groepje verhalenvertellers. Het was een clubje – 4 vrouwen en 3 mannen – met hart voor Heel. Zij ontmoetten elkaar in de bibliotheek. Aan een ronde tafel werden Heelder verhalen verteld en er werd gemijmerd: “zoveel gaat verloren, kunnen wij ons niet organiseren, straks is er niets meer over van ons verleden”. Aan die ronde tafel besloot de “Club van 7” om Heemkring Heel op te richten. Thea Hoenen was daarbij. Ze voelde zich betrokken bij het dorp. Als gemeenteraadslid had ze zich daar jarenlang politiek voor ingezet. De oprichting van Heemkring Heel bood een kans om dat ook te doen voor de Heelder historie.
Ze was met name actief in de “Werkgroep Monumenten”, waar ze zich inzette voor het behoud van het tastbaar erfgoed. In de “Werkgroep Kermis” werkte ze succesvol mee aan het behoud van de kermistraditie in Heel.
Foto’s: Samen aan het werk voor de Heelder historie. Plaatsing van een gedenkteken voor kapelaan Van der Marck – juni 2022.
Na een ziekbed overleed ze op zondag 30 november. We zullen haar herinneren als een enthousiast en betrokken Heemkringer, met hart voor de dorpsgemeenschap en liefde voor de historie van het dorp.
Speciaal voor Thea het gedicht “Inkel reis”.
Inkel reis
Es ich vuërgood vertrêkke môt
– de klok wiestj vief vuër twelf –
denn’ duit det pien en bloodj mien hert
zoeaget spriktj toch vanzelf …
Ich höb mer inkel-reis nao ’t landj
van Broead en aoje Wien:
dao tref ich gooi bekêndje … en
nog vreuger vrunj, missjien …
Mer, ich vraag ieës dao: „Estebleef
haodj aan dees taofel hiej
deun naeve mich gaer, Leevenhiër
nog ei klein plaatske vriej …
Al bön ich naog zoea gaer biej Uch,
toch blieftj det stil verdreet
ôm alles, woea ich zoea van heel
en det ich achterleet …
…………………………………
Jaomer noew néét: Ich regel det …
Leef maedje zeet gerös,
ich zêgk daoboeave denn’ des doew
al ôngenwaege bös …
Het gedicht “Inkel reis” is van Har Ramakers uit Thorn en het verscheen in de bundel “ieëwigmoos” (1989).