Na de carnaval volgt de vasten. In de vijftiger en zestiger jaren was die periode voor de katholieken gebonden aan strenge regels. Ook voor de kinderen werd er een “vastenactie” bedacht in de vorm van “het vastentrommeltje”.
Dit jaar geen carnavalsoptocht. Daarom, als alternatief, "de aod-Haelder carnavalsliedjesoptocht". Ook op carnavalsgebied heeft Heel een rijk cultureel erfgoed, lees en luister!
Vroeger moest je – als je kiespijn had - je toevlucht nemen tot jenever, de kracht van het gebed of de tang van de plaatselijke huisarts.
Omdat een katholiek ook maar een mens was en de geboden en verboden van de Kerk moeilijk volledig na te leven waren, was er als oplossing: de biecht.
Na een bevalling bestempelde de kerk een vrouw als onrein totdat ze de kerkgang had gedaan.
De laatste jaren laat de winter het behoorlijk afweten. Echte winterkou is iets van vroeger geworden. Hoe hielden wij ons in de vijftiger en zestiger jaren warm?
Bewoners van de instellingen, en van het dorp Heel, leven al bijna honderdvijftig jaar samen apart. De kloosters bepaalden door hun aanwezigheid deels het karakter van het dorp Heel.
Dit jaar geen uitbundig vuurwerk tijdens Oud op Nieuw. Wel was er “kindervuurwerk”. De Haelder jeugd hield zich vroeger ook bezig met klein (knal)vuurwerk. Kattenkwaad was het.
Een kerstgedicht van de Panheelder dichter-priester Jacques Schreurs.
Sporen blijken niet altijd meteen hun geheimen prijs te geven. Sporen in het landschap bij Osen geven aanleiding tot een hernieuwd onderzoek.