De praktijk van “het op stro leggen” heeft een lange geschiedenis.
Er is een verhaal van een geschiedschrijver uit de zesde eeuw die vertelde over de gewoonte van mensen in Zeeland om hun doden in lichte, met stro gevulde bootjes te leggen, en ze de Noordzee op te roeien om daar de bootjes met hun lading in brand te steken. Een oud gedicht uit Zeeland herinnert daar nog steeds aan.
Lijkstro
En kistje mie ’n stooien band
Daar vare me mee
Naar het andere land.
’t Andere land is veel beter dan hier.
Daar zienge de engeltjes
Van tierelierelier.